wróć... Prawa i obowiązki klubu kynologicznego

Klub kynologiczny nie może być przedsiębiorstwem. Nie chodzi tu o sposób zarządzania, a o sposób rozliczania się. Klub kynologiczny ma być stowarzyszeniem. Według Ustawy o Ochronie Zwierząt stowarzyszeniem rejestrowym, ustawa nakazuje posiadanie statutu, czyli taki klub musi być wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego. Stowarzyszenie nie jest powołane do życia przez jedną osobę czy na przykład jedną rodzinę. Klub kynologiczny powoływany jest do życia przez grupę hodowców, kynologów, sędziów kynologicznych i miłośników psów rasowych. Musi to być grupa co najmniej 15 osób (według Ustawy o stowarzyszeniach). Członkowie wybierają zarząd, komisję rewizyjną i ustalają zasady. W KRS zgłoszony jest statut, widoczni członkowie zarządu z imion i nazwisk, informacje o kompetencjach zarządu, sposobie podejmowania decyzji itp. Klub kynologiczny powinien mieć spisany swój Regulamin Hodowli Psów Rasowych, gdzie znajdą się informacje o tym jakie są prawa i obowiązki klubu i hodowców. Powinien być spisany także Regulamin Sędziów i Asystentów Kynologicznych, a także Regulamin Wystaw Psów Rasowych.

Hodowca powinien wiedzieć co mu wolno a czego nie, powinien wiedzieć w jaki sposób psy są kwalifikowane do rozrodu, jaka jest maksymalna liczba miotów danej suki i w jakich odstępach musi mieć przerwy.

Prowadzenie stowarzyszenia tym się różni od prowadzenia firmy, że wypracowany zysk nie jest przekazywany właścicielowi (bo stowarzyszenie nie ma właściciela) ale przeznaczany na cele statutowe.

Mniej więcej tyle, że prezes i wiceprezes mogą otrzymywać wypłaty, bo mogą być zatrudnieni, ale te wypłaty muszą być ujawnione wszystkim członkom klubu. Muszą wiedzieć ile klub wydaje na pensje pracowników, ale wypracowany zysk musi być przeznaczany także na inne cele. Celami statutowymi klubu kynologicznego są m.in. prowadzenie ksiąg hodowlanych, wydawanie dokumentacji hodowlanej, popularyzowanie psa rasowego, upowszechnianie wiedzy o psie, organizacja wystaw psów rasowych, integracja środowiska kynologicznego, współpraca z naukowcami w zakresie ochrony zdrowia psa i człowieka, pomoc osobom niepełnosprawnym w wyborze psa asystującego, współpraca ze służbami mundurowymi ale też z władzami państwowymi w zakresie stanowienia nowego prawa. Na te cele klub kynologiczny może, a wręcz musi wydawać środki zgromadzone w ramach otrzymywanych składek członkowskich. Wydatkowanie tych środków z kasy klubu na różne cele jest kontrolowane przez wszystkich członków klubu zgromadzonych na Walnym Zebraniu i przez komisję rewizyjną.

Kolejny ważny organ każdego stowarzyszenia, w tym klubu kynologicznego. Powinno być zwoływane co roku, najpóźniej co dwa lata. Klub, który takich walnych zgromadzeń nie zwołuje, łamie prawo i nie powinien istnieć. Na walnym zebraniu nie tylko wybiera się członków Zarządu klubu i członków Komisji Rewizyjnej ale także, a może przede wszystkim, kontroluje się to jak działają i udziela im absolutorium lub nie. Każdy członek klubu ma prawo zadawać wówczas pytania o to, jak wpłacane przez niego składki członkowskie, są wydawane. Klub, który nie wydaje tych pieniędzy zgodnie z przeznaczeniem, będzie unikał odpowiedzi na te pytania. Hodowcy mają prawo żądać od władz klubu, aby gromadzone środki były przeznaczane na projekty, które ułatwiają pracę hodowców, ich kontakt z biurem i Zarządem klubu, popularyzują klub, przyczyniają się do rozwoju kynologii.

Składka członkowska jest wpłatą na rzecz klubu, o określonej minimalnej wysokości, według obowiązującej w danym klubie tabeli opłat. Może być pobierana od członków klubu. Jeśli jakaś osoba nie jest członkiem klubu może dokonać dowolnej opłaty na rzecz tego klubu, a wówczas nie będzie to składka członkowska a wpłata na cele statutowe.

Jeśli członek klubu opłaci składkę członkowską może, w ramach tej opłaty, otrzymać dokumenty, które potwierdzają, że jest członkiem danego klubu (dokumenty te mogą także poświadczać o czymś innym). Mogą to być:

• certyfikat rejestracji przydomka hodowlanego, poświadczający to, że dana osoba jest członkiem danego klubu a jej hodowla wpisana na listę hodowli klubu

• metryki urodzenia szczeniąt, które potwierdzają to, że hodowca należy do danego klubu, a dodatkowo stwierdzają, że szczenięta, oznakowane konkretnymi numerami chip, są psami rasowymi

• rodowód psa, potwierdzający, że hodowca lub właściciel danego psa jest członkiem klubu, a pies ten jest psem rasowym.

Jeśli jakiś klub wydaje rodowód danego psa osobie, która nie jest jego członkiem, musi od tej transakcji zapłacić podatki, odpowiednie dla świadczenia takiej usługi. Rodowodu nie można bowiem wydać na podstawie wpłaty na cele statutowe, a jedynie na podstawie składki członkowskiej (a ta może być przyjmowana tylko od członków klubu). Jeśli więc ktoś udaje się do klubu, po to by wyrobić rodowód, a nie jest członkiem tego klubu, to po dokonaniu opłaty, klub ma obowiązek wydać takiej osobie paragon i opłacić podatek obrotowy (VAT). Zdarzają się osoby, które żądają od klubów kynologicznych rodowodów, chociaż nie są członkami danego klubu i dziwią się, że muszą podpisać deklarację członkowską. To tak samo konieczne jak opłacenie biletu, kiedy jedzie się pociągiem. Naturalna rzecz wynikająca z polskiego prawa.

Klub kynologiczny ma jeszcze wiele obowiązków, między innymi udzielania informacji odpowiednim organom administracji publicznej, nadzorowania swoich hodowli, dbania o to by hodowane psy były zgodne z wzorcem rasy, zdrowe i z odpowiednimi cechami charakteru. Do wypełnienia tych obowiązków są odpowiednie instrumenty. Klub kynologiczny ma prawo dyscyplinować swoich hodowców, nagradzać ich i karać, nawet wykluczać ze swojego grona, jeśli świadomie lub/i nagminnie łamią regulaminy i Ustawę o Ochronie Zwierząt. Klub kynologiczny ma prawo określać warunki współpracy z hodowcami i kontrolować ich na wcześniej ustalonych zasadach. Dobry klub kynologiczny będzie przeprowadzał niezapowiedziane kontrole w swoich hodowlach, bo to jedyny sposób na to by wyeliminować patologie pojawiające się w gronie własnych członków.

Prawem, ale przede wszystkim obowiązkiem klubu kynologicznego jest to by być transparentnym. Część informacji powinna być dostępna dla wszystkich osób, część z nich, poza danymi wrażliwymi, dla członków danego klubu. Jeśli natomiast klub kynologiczny nie udziela informacji swoim członkom, np. takich jak dużo pieniędzy wpłynęło ze składek członkowskich i wpłat na cele statutowe i na co zostały przeznaczone to znaczy, że taki klub kynologiczny nie jest godny zaufania.

(BKJ)

O roli, znaczeniu i zadaniach klubu kynologicznego pisaliśmy tu.