wróć... Co powinni omówić hodowca i nabywca podczas zakupu szczenięcia?

Jedną z częstszych, o ile nie najczęstszą przyczyną nerwowych telefonów na linii nabywca – hodowca, tuż po zmianie domu, są kwestie związane z układem pokarmowym. Nagła zmiana karmy na pewno nie wyjdzie szczenięciu na dobre. Hodowca powinien nie tylko poinformować o tym jaką karmą pies był żywiony, ale też wraz z wyprawką przekazać porcję karmy, która wystarczy na pierwsze dni w nowym domu. Więcej informacji na temat żywienia i ewentualnej zmiany karmy otrzymasz tu. 

Hodowca przekazuje nabywcy książeczkę zdrowia psa z wpisami dotyczącymi wykonanych zabiegów, tj. odrobaczenia i szczepienie. W książeczce powinny znaleźć się informacje o planowanej dacie kolejnego szczepienia czy odrobaczenia. Nabywca udaje się do lekarza weterynarii w swoim miejscu zamieszkania i odpowiedzialność za odpowiednie odrobaczanie i szczepienie szczenięcia przejmuje kolejny lekarz. Z nim także nabywca ustala kiedy szczenię będzie mogło udać się na spacer poza własne podwórko. Obowiązkiem hodowcy jest poinformowanie (może nawet pisemne) nabywcy o tym, że podczas kwarantanny, spacery poza własne podwórko i kontakt z nieszczepionymi zwierzętami są zabronione.

Te aspekty najlepiej omówić kiedy jest podejmowana decyzja o zakupie psa konkretnej rasy. Nabywca, jeśli nie ma doświadczenia, powinien zadać pytania doświadczonemu hodowcy. Pielęgnacja włosa u niektórych ras nie nastręcza praktycznie żadnych problemów, u innych jest dość czasochłonna, wymaga regularnych zabiegów. Zdarzają się też rasy, które, na pierwszy rzut oka, nie wymagają pielęgnacji sierści, ale często i obficie ją gubią. Jakie zabiegi wykonywać? Kiedy i od kiedy? Jak często? W jaki sposób i przy użyciu jakich kosmetyków lub akcesoriów? Na te pytania nabywca musi usłyszeć odpowiedź.

Kolejny aspekt, omawiany podczas wyboru rasy. Doświadczony hodowca udzieli dobrych wskazówek na temat tego na co można lub nie można pozwolić psiakowi. Jakie będzie taka lub inna decyzja rodziła konsekwencje? Odpowie na pytania dotyczące tego jak psy danej rasy mogą w przyszłości zachowywać się wobec dzieci, obcych, listonosza, innych zwierząt. Co zrobić aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zachowań niepożądanych w przyszłości?

Wielu hodowców nie chce poruszać tego tematu z nabywcą. Warto jednak to zrobić. Jeśli zapewnimy nabywcę, że psy w naszej hodowli są zdrowe i przebadane, będzie spokojniejszy. Warto także podkreślić, że Hodowca bierze na siebie odpowiedzialność za ewentualne wady, za które, zgodnie z prawem odpowiada. Najlepiej umówić się (np. pisemnie, w formie załączników do umowy), że każda nierutynowa wizyta u lekarza weterynarii zostanie hodowcy zgłoszona, a dokumentacja weterynaryjna, w formie skanu, przesłana mailem. Ułatwi to ewentualne późniejsze rozpoznanie sprawy przez Kennel Club, który pomaga w rozwiązaniu podobnych sytuacji (Fundusz Asekuracji Prawnej).

Mogą wystąpić. Hodowca powinien udzielić wskazówek jak poradzić sobie z występującą u szczenięcia tęsknotą oraz co należy zrobić aby pies szybciej przyzwyczaił się do nowego domu. Warto te kwestie poruszyć wcześniej, tak by nabywca mógł z odpowiednim wyprzedzeniem poprosić np. o urlop (psa należy stopniowo przyzwyczajać do pozostawania samemu w domu – więcej tutaj).

Pamiętajmy, że hodowca jest dla nabywcy nie tylko stroną umowy, ale także wsparciem, do końca życia psa. Telefon hodowcy jest dla nabywcy zawsze włączony. Nawet jeśli nie może rozmawiać to oddzwania. Sprawy pilne stara się załatwić (pomóc) jak najszybciej. W innych sprawach, tych mniej pilnych, dokłada wszelkich starań aby pomóc jak najlepiej się da. Bycie hodowcą psów rasowych nie oznacza bowiem bycia producentem i sprzedawcą. Bycie hodowcą psów rasowych oznacza bycie kynologiem, pasjonatem, fanem danej rasy. Hodowca to ktoś kto dołoży wszelkich starań aby jego psy znalazły dobre domy i miały w nich jak najlepsze warunki, a nabywcy szczeniąt byli z nich zadowoleni.

zdjęcie główne: fot. Andrew Schultz

(BKJ)