Hodowla

Które szczenię z miotu polecić osobie starszej, a które aktywnemu sportowcowi? Co jeśli zgłosi się osoba, która nie miała nigdy psa i liczy na pomoc hodowcy w wyborze szczenięcia łatwiejszego do ułożenia? Osoby wybierające psy do służby lub określonych zadań, wykonują testy osobowości, mogą być pomocne.

O swoich szczeniętach dowiesz się najwięcej bacznie je obserwując – pisze Steve Dean na łamach brytyjskiego czasopisma „Our Dogs” – Hodowca bierze na siebie nie tylko odpowiedzialność za odpowiednie żywienie szczeniąt, ale za ich należytą socjalizację do ósmego tygodnia życia.

Kolejne informacje o likwidowanych pseudohodowlach i opowieści znajomych o chorobach ich psa rasowego, a z drugiej strony opinie zadowolonych właścicieli wielu rasowych psów prowokują przyszłych nabywców do przemyśleń na temat tego jak rozpoznać czy hodowca jest uczciwy i jest hodowcą z prawdziwego zdarzenia.

Suki dopuszczają do siebie samce tylko w okresie rui. Psy zdolne są do pokrycia suki przez cały czas od momentu uzyskania dojrzałości płciowej. Wszystko reguluje natura, mimo to zdarza się, że do krycia nie dochodzi, bywa i tak, że po kryciu suka nie jest zapłodniona.

Na to pytanie nie da się odpowiedzieć podając jedną liczbę wyrażoną w stopniach Celsjusza, która będzie złotym środkiem. To jak ciepło powinno być w kojcu zależy przede wszystkim od rasy utrzymywanych tam psów i od tego do jakich temperatur przyzwyczajona jest suka, która jest matką miotu. Jeśli suka nie żyje i sami wychowujemy miot mamy utrudnione zadanie.

Dobry hodowca szuka dla swojej suki dobrego reproduktora. Nie bierze przy tym pod uwagę odległości dzielącej jego hodowlę od miejsca zamieszkania psa, ani ekwiwalentu za krycie. Do dobrego psa warto pojechać nawet kilkaset kilometrów. Obecnie możliwa jest także inseminacja nasieniem sprowadzonym z zagranicy. Aby krycie było udane trzeba dobrze wyznaczyć jego termin.

Wiele osób kupuje psa pod wpływem impulsu. Na szybko. To błąd. Zarówno nad wyborem rasy jak i konkretnej hodowli należy się dobrze zastanowić. Kiedy nadejdzie dzień odbioru nabywcy często trudno jest ukryć emocje, a te powodują, że o wielu ważnych sprawach zapomina. Wówczas zimną krew powinien zachować hodowca.

Do hodowli przeznaczać należy tylko psy zdrowe, które posiadają uprawnienia hodowlane. Są takie zabiegi i badania, które trzeba wykonać przed kryciem. Są też takie, których bezpośrednio przed nim nie powinno się wykonywać.

Jedno z istotniejszych zadań jakie stoi przed hodowcą to pozyskanie dobrych i zdrowych psów do hodowli. Zdarza się, że trzeba je sprowadzić zza granicy. Bywa i tak, że szczenięciem z naszej hodowli, zainteresuje się ktoś z innego państwa. Co wtedy? Jak wyglądają procedury?

Reprodukcja niesie za sobą konieczność doboru odpowiedniej diety dla suki. Poza specjalistyczną, wysokokaloryczną karmą, jest to także odpowiednie uzupełnianie diety przyszłej mamy w potrzebne składniki.

Wokół hodowli psów rasowych, a także rozmnażania psów jako takiego, powstało wiele mitów. Obalimy te najczęściej powtarzane.

Każdy hodowca psów rasowych powinien znać fazy rozwoju szczeniaka. Ich poznanie umożliwi nie tylko właściwe wychowanie psów, ale też przekazanie niezbędnej wiedzy nabywcom. 

Początkujący hodowca i większość nabywców psów często miewają problemy z tym by zapamiętać wszystkie procedury i formalności związane z zakupem psa. 

Klub kynologiczny odgrywa niebagatelną rolę w środowisku kynologicznym. Ma też swoje prawa i obowiązki. Warto wiedzieć jakie, po to by odróżnić te kluby, które są wiarygodne od tych, które powstały po to by zarabiać pieniądze.

Klub kynologiczny, większości osób niezwiązanych ze środowiskiem, kojarzy się z grupą hodowców, która organizuje wystawy psów rasowych a urodzonym szczeniętom wydaje metryki i rodowody. Nie wszyscy do końca rozumieją rolę i znaczenie tych klubów.

Jeśli planujemy założyć hodowlę lub nawet tylko sprawdzić czy hodowanie psów to jest coś dla nas, powinniśmy zacząć od tego by kupić sukę lub psa i sukę z udokumentowanym pochodzeniem. 

Kiedy posiadamy już psy z uprawnieniami hodowlanymi (a przynajmniej sukę hodowlaną), możemy pomyśleć o szczeniętach. 

Zbliżający się poród u naszej suki to bardzo nerwowy czas, zarówno dla niej jak i dla nas. Jeśli nie mamy doświadczenia stres jest większy, choć nawet doświadczonym hodowcom trudno jest całkowicie zachować spokój.

Są suki, które rodzą bez problemu i bez pomocy człowieka. Są i takie, którym hodowca musi pomóc, jeszcze innym jest potrzebna pomoc lekarza weterynarii. 

Tak jak w przypadku ludzi, tak i u psów poród wiąże się z ryzykiem komplikacji, wystąpieniem chorób lub wad szczeniąt. Większość suk rodzi bez problemów, zdarzają się też takie porody gdzie nasza pomoc lub interwencja lekarza weterynarii będzie konieczna.

Szczęśliwe zakończenie porodu to tak naprawdę dopiero początek. Niekiedy odchowanie szczeniąt nie nastręcza problemów. Innym razem będziemy bardzo zapracowani.